woensdag 5 november 2008

Verslaafde ouders

Kinderen van Verslaafde Ouders

Algemeen
Het is een grote belasting om een ouder te hebben die verslaafd is aan alcohol of drugs.
Vaak is ook de gezinssituatie daardoor problematisch.
Kinderen weten meestal al op jonge leeftijd dat er iets met hun vader of moeder aan de hand is. Wat de reden van het onvoorspelbare gedrag van de ouder is, komt pas later. Kinderen denken al gauw dat het hun schuld is als vader of moeder plotseling heel kwaad wordt of zich juist terugtrekt. De meeste kinderen praten niet met anderen over thuis en nemen geen vriendjes mee omdat ze nooit met zekerheid weten wat ze thuis zullen aantreffen.
Een aantal ontvlucht het huis en brengt het grootste deel van de tijd op straat door.
Voor deze kinderen is het prettig om met andere kinderen te kunnen praten over thuis zonder bang te zijn om gepest of niet begrepen te worden.
Kinderen van verslaafde ouders hebben een verhoogd risico om later zelf verslaafd te worden.

Voor wie?
De hulp van de Jeugdriagg is bedoeld voor kinderen en jongeren die een aan alcohol of drugs verslaafde vader of moeder hebben.
Soms hebben deze kinderen en jongeren zelf problemen die te maken hebben met de problemen van hun vader of moeder. Vaak is dit nog niet het geval en is het voldoende om de kinderen/jongeren uit te leggen wat de gevolgen zijn van opgroeien in een gezin met een verslaafde ouder en ze te leren hoe met het verslaafde gedrag van hun ouder om te gaan.
Medewerkers van andere instellingen kunnen bij de Jeugdriagg terecht voor consultatie.

Preventie
Kinderen en jongeren van verslaafde ouders lopen een risico om later zelf ook problemen te krijgen. Uitleg over de gevolgen van de ziekte van een vader of moeder voor de kinderen helpt om problemen te voorkomen.Er zijn groepen voor kinderen en jongeren.

Onderzoek
Als een kind/jongere meer hulp nodig heeft wordt het aangemeld voor hulpverlening bij de Jeugdriagg.
In een of meerdere intakegesprekken met het kind / de jongere en soms met de ouders wordt de ontwikkeling van het kind / de jongere op allerlei gebieden in kaart gebracht. Soms is aanvullend psychologisch onderzoek nodig.

Wat willen we bereiken?
Voorkomen dat kinderen van verslaafde ouders op latere leeftijd zelf ernstige psychische of psychosociale problemen ontwikkelen.

Kinderen/jongeren bewust laten worden van hun eigen gedrag door hun informatie te geven over verslaving en de risico’s van eigen gebruik.

Vaardigheden leren om beter om te gaan met de situatie thuis.

Behandelvormen
Psycho-educatie
Preventie: Groepsbehandeling
Ouderbegeleiding
Individuele therapie
Gezinstherapie
Setting
Het kind en/of de ouders komen meestal een keer per twee weken naar het gebouw van de Jeugdriagg of de Brijder Stichting.
Zo nodig gaat de hulpverlener op huisbezoek.
De frequentie is afhankelijk van de aard van de hulpverlening.

Samenwerkingspartners:

Brijder Stichting
Triversum
Bureau Jeugdzorg
Huisartsen, schoolartsen,
GGD
Thuiszorg
Instellingen voor jeugdhulpverlening

Mijn Mening:

Ik vind het heel erg dat kinderen verslaafde ouders hebben. Misschien hebben ze ook maar een ouder Bv: alleen de moeder wat verslaafd is.
Het lijkt mij heel erg om te zien dat je ouders elke dag dronken of in de war zijn door bepaalde verdoofingsmiddelen.
Hoe zullen de kinderen zich voelen, als het gedrag van de ouder elke dag anders is en wisselend.
Ik denk dat de kinderen zich heel erg onzeker gaan voelen en veel angsten hebben.

hoe denken jullie erover?
Wat zouden jullie doen in dit geval?

1 opmerking:

Even voorstellen.. zei

Hej Jose
Ik vind het ook erg voor de kinderen dat ze ouders hebben die verslaafd zijn. Een kind zal nooit een echt 'thuis'hebben omdat de ouders zich niet bekommeren om het kind. Ook zal het kind het mischien moeilijker vinden om contacten te leggen met anderen en zal het de aandacht die het moet krijgen, ergens anders gaan zoeken. Het kind kan dus met verkeerde vrienden omgaan, of in het ergste geval ook later zelf verslaafd gaan raken. De toekomst van kinderen met zulke ouders is dus meestal niet rooskleurig. (dit hoeft natuurlijk niet altijd zo te zijn). Ik zou toch jeugdhulp of een andere instanstie erbij halen, die een kind kan ondersteunen of mischien wel uit huiszetting als het kind dit zelf ook wil, en als de situatie ernstig genoeg is. Groetjes Stephanie