Autisme

Autisme
Het is inmiddels een veel gehoord onderwerp. Het lijkt wel alsof er tegenwoordig veel meer autistische kinderen zijn dan vroeger. Natuurlijk waren die er vroeger ook, maar er is inmiddels veel meer aandacht voor autisme en aan autisme gerelateerde afwijkingen. En er wordt gelukkig steeds meer bekend over de verschillende stoornissen in het autistisch spectrum.

Niet elk kind met autisme heeft last van dezelfde stoornissen. Je kunt dan ook niet spreken van een stoornis maar van een spectrum van autistische stoornissen waarbij de aard van de stoornissen en de ernst ervan kunnen verschillen.


Wat is autisme?

Heel kort gezegd is autisme een aangeboren stoornis die zich kenmerkt door een afwijkende sociaal-emotionele ontwikkeling en een gebrekkige ontwikkeling in taal en communicatieve vaardigheden. Maar wat houdt dat nou precies in? Hoe komt dat? Er wordt nog veel onderzoek gedaan naar hoe deze stoornis. Hieronder proberen we wat meer voorbeelden te geven om een klein beetje inzicht te krijgen in het probleem dat autistische kinderen hebben.

Een kind met autisme of een autisme verwante stoornis ervaart de wereld totaal anders dan "normale" mensen dat doen. Waar een kind zonder autistische stoornis direct een groep rouwende mensen herkent op een tekening, zal een autistisch kind eerst de bank en de koffer aanwijzen en dan pas zien dat er ook mensen staan, en pas dan gaan nadenken wat ze doen of hoe ze zich voelen en waarom. Autisme wordt ook wel een informatieverwerkingsstoornis genoemd. De informatie, de waarneming, komt bij mensen met een dergelijke stoornis niet als een geheel binnen ("een groep rouwende mensen") maar in losse delen binnen, en moet eerst als een soort puzzel in elkaar worden gezet. Vooral ook de waarneming van gezichten, uitdrukkingen en emoties zijn moeilijk.

Moeilijk
Een kind met autisme moet dus eerst alle losse delen samen tot een logisch geheel vormen. Het duurt dus langer voor een kind begrijpt wat er in de omgeving gebeurt. Uit de omgeving komen heel veel prikkels binnen, en een autistisch kind kan moeilijk onderscheid maken welke van die prikkels op dat moment "belangrijk" zijn. Zo hoort een kind in de klas het geroezemoes van de andere kinderen even hard als de juf die voorin iets staat uit te leggen, ziet hij buiten vogeltjes vliegen en ga zo maar door. Waardoor het voor dit kind moeilijker is dan voor kinderen zonder een autistische stoornis om zich te concentreren op wat op dat moment van belang is, het luisteren naar wat de meester uitlegt.

Kinderen met autisme hebben moeite met het 'ontcijferen' van de voor ons duidelijke leefomgeving. Dat wil zeggen dat zij moeite hebben met het verlenen van betekenis aan dingen. Zij weten niet wat komen gaat of wat van hen verwacht wordt. Bijvoorbeeld in relaties met kinderen onderling (wat wil hij van me, waarom zegt hij dat, wat betekent die blik?) En dat leidt tot stress en angst. Waardoor autistische kinderen soms heel erg boos of juist teruggetrokken kunnen reageren. En eigenlijk is dat best begrijpelijk als je je voorstelt hoe moeilijk het kan zijn om in een wereld te leven waarvan je helemaal niets begrijpt. Ook verlenen zij excessief belang aan bepaalde volgorden van gebeurtenissen en bepaalde handelingen. Dit in een poging om orde in de chaos te scheppen.